Showtime II

Ingezonden door Twan

Film twee, waarin ik een rol moest spelen, had een zo mogelijk nog surrealistischer karakter dan de scènes met de drie dames daarvoor. In dit scenario was ik een amateurfotograaf die, hoe onwaarschijnlijk ook, door drie vriendinnen was ingehuurd voor een fotoshoot. Hoe groot was mijn geveinsde verbazing, nee verbijstering, toen bleek dat het de drie vriendinnen om een erotische fotoshoot te doen was! Wie rekent daar nou op? Bij Gonzo kan alles. Niet alleen hadden de dames al de juiste kleding aangetrokken, zij hadden zich duidelijk ook andere dingen goed voorbereid.

Bovendien voldeden zij aan het altijd goed verkopende K3 concept: drie jonge, strakke meiden in de haarkleur blond, brunette en rood. Al dan niet uit een potje. Toespelingen op wat zich in hun ‘door hen meegebrachte’ tassen bevond, beloofde niet veel goeds. Of juist wel. Ik kreeg een fototoestel in mijn handen gedrukt waarvan de werking niet eens werd uitgelegd. De ‘echte’ plaatjes zouden toch door de heren en dame achter de filmcamera’s worden gedraaid. Het onderlinge gekronkel en aanraken van de dames zou volgens het script mijn lichaamstemperatuur laten stijgen.

De eerlijkheid gebiedt mij te bekennen dat niet alleen het script daar debet aan was. Mijn overhemd moest uit en met ontblote torso nam ik het fototoestel weer ter hand. Zo nu en dan een aanwijzing gevend, een rokje iets verder optillend, zogenaamd vanwege de lichtinval. Een beha'tje losmakend, omdat dat de waarheid beter zou benaderen. Mijn adviezen en handreikingen werden niet alleen ter harte genomen, maar ze werden ook overgenomen door de drie vriendinnen. Met zichzelf en naar elkaar.

Al snel werden intense tongzoenen uitgewisseld. Borstjes uit nauwsluitende jurkjes bevrijd. Stringetjes opzij geschoven om toegang tot gewillige kutjes te krijgen. Na het betere zoen- en befwerk was de inhoud van de tassen, die meer goody bags bleken te zijn, aan de beurt. Niet geheel verrassend werd een scala aan dildo’s en vibrators uitgestald die waarschijnlijk allemaal in het meest zich daarvoor lenende gaatje zouden verdwijnen. De meiden begonnen met zichzelf te spelen. Speeltjes in allerlei kleuren en formaten brachten de vriendinnen in extase.

Hun onblusbare verlangen ontaarde in intens befwerk waarbij voor de speeltjes een grote bijrol was opgeschreven. Gladde poesjes werden gelikt, terwijl speeltjes een waardig vervanger van de inhoud van mijn broek bleken. Zelfs toen een dubbeldildo in twee scharende kutjes was verdwenen en het ‘verwaarloosde’ vriendinnetje niets anders overbleef dan met haar tong de clitje pseudoniem van haar vriendinnen te likken, leek de oerdomme fotograaf nog steeds niet op het idee te zijn gekomen om zich in het strijdgewoel te mengen. De sukkel!

Pas toen het ‘overgebleven’ vriendinnetje de toch niet over het hoofd te ziene bult in mijn broek had gezien en zij aanstalten maakte om mijn stamper tevoorschijn te halen, leek het kwartje bij mij te vallen. Behulpzaam als ik ben, liet ik mijn broek zakken. Ik kreeg hulp. De andere vriendinnen hadden alleen oog voor elkaar en de dubbeldildo. Poedelnaakt werd ik een willoos slachtoffer van een ontketende jongedame die met vreugdekreetjes complimenten maakte aan het adres van mijn staalharde pik.

Door haar gepijpt worden, voelde alsof mijn ballen door een rietje uit mijn balzak werden gezogen. Godallemachtig, deze dame kon er wat van! Het kwam nog steeds niet in mij op om mij ook met de beide andere dames bezig te gaan houden. Pas toen zij op niet mis te verstane wijze op de bank op hun knieën hun kontjes aanboden, had ik aan mijn drie hersencellen voldoende om te beseffen dat ik met mijn pik ook nog iets anders dan plassen kon doen. Met gebogen knieën nam ik bezit van het kutje van de brunette. Het blijft lastig om zo te neuken dat de camera goede close-ups kan maken.

Handen of heupen zitten in de weg of de dame maakt soms een onverwachte beweging. Wat het helemaal lastig maakt, is de wens van de regisseuse om mijn pik soms helemaal uit de actrice te halen om hem vervolgens zonder handen weer in haar te stoten. Deze regisseuse was daarin veeleisend. Wat regelmatig tot ‘near-misses’ leidde. ‘Near-misses’ zijn, de naam zegt het al, bijna-missers. Stoten waarbij de pik niet meteen en gladjes in de vagina verdwijnt, maar soms afketst op het clitje of perineum.

In een enkel geval wordt op die manier onbedoeld en ongewenst wel eens per ongeluk een kontgaatje ontmaagd. Wat dan tot een onvermijdelijke schorsing van de opnames leidt. Zelf vind ik het ‘voor open doel’ werken ingewikkeld. Bij iedere nieuwe penetratie wordt mijn eikel extreem gestimuleerd. Mooi voor de camera, maar extra inspannend om een vroegtijdige zaadlozing te voorkomen. Het blondje was aan de beurt. Ook voor haar bestond er geen groter genot dan aan mijn paal geregen te worden. Ook hier moest van de regisseuse zwaar gehijgd en gekreund worden. 

Bij iedere stoot ‘voor open doel’ moest de ontvangst van mijn neukstaaf als een telkens nieuwe verrassing klinken. Ik dacht aan koude douches en smeltende poolkappen. Helemaal toen de roodharige zich weer op het kutje van de brunette stortte.Tot mijn (gespeelde) verbazing werd pal naast mij een toch niet te kleine dildo in het sterretje van de brunette gestoken. De borstjes van de roodharige waren van mij. Tot ook zij haar deel van mijn glimmende staaf opeiste. De roodharige was het strakste van de drie. En wat kon zij neuken!

Naast de Noordpool gingen mijn gedachten ook naar de Zuidpool. Dat was hard nodig, want er moest nog meer- en langer geneukt worden. Kutjes kregen om de beurt en soms opgestapeld een heftige beurt. Alleen de brunette liet zich anaal nemen. In het script zou ik alle sterretjes doorboren, maar het blondje en de roodharige bedankten feestelijk voor die eer. Weer werd de ‘afwerking’ aan een gezichtsloze stand-in overgelaten.